Contract met gezinsleden: actief verduurzamen

Aleid Brouwer

Luie verduurzamers waren we. Wat deden we nou eigenlijk? We spaarden en investeerden in isolatie, zonnepanelen, grijze watersystemen en een compost-systeem. Totdat ik zes jaar geleden wroeging begon te krijgen over dat lui-groene gedrag.  We werden actief: we gingen meer met de fiets en de trein, naar de camping, vaker vegetarisch eten, verpakkingsvrij boodschappen doen en sinds een paar jaar consuminderen we bewust.

Direct kwamen de pubers met vragen.

Ik dacht in eerste instantie: goed voorbeeld doet goed volgen. Ik ging voor mezelf steeds de afweging maken. Heb ik dit echt nodig? Zo ja, kan het gerepareerd, geleend of tweedehands? En als dat niet mogelijk is, welke investering vergt het dan om het zo duurzaam mogelijk aan te schaffen? Dit reduceerde het aantal nieuwe aanschaffen. Een kapotte handmixer heb ik niet vervangen, de grasmaaier lenen we van onze buren en kleding schaf ik nu aan via een ruiltas of tweedehands. Die acties gaven wel een beetje effect op manlief en de pubers, maar niet genoeg. Hoe kon ik mijn gezin zo ver krijgen dat ze ook meer gingen consuminderen?

WhatsApp Image 2023 03 26 at 18.08.59

Ik ging het goede gesprek aan. Okay, een paar keer een goed gesprek. Direct kwamen de pubers met vragen. Zijn er ook uitzonderingen, wat kunnen we wel nieuw kopen dan? Daar begonnen mijn onderhandelingen met het volk; over de lijst met uitzonderingen. De pubers waren heel duidelijk: ondergoed en sokken MOESTEN nieuw zijn, en ja, daar kan ik ook wel inkomen. Eis van mijn kant, nieuwe schoenen voor nog groeiende voeten en dan 1 paar per maat. Waar kopen we tweedehandskleding dan? Mag dat ook via Vinted? De discussie over transportkosten en duurzaamheid daarvan leidde tot nog een toevoeging. Wanneer tweedehands niet lokaal verkrijgbaar is mag online binnen Nederland ook. Toen gingen we de discussie aan over andere gebruiksgoederen en dan specifiek over boeken. Romans, ja, die kunnen gemakkelijk geleend via de bibliotheek. Maar studieboeken? Boeken over een specifiek onderwerp… tsja, dat is nog steeds in de schemerzone. Soms ontkom je er niet aan dat nieuw aan te schaffen, maar tijdschriften lezen we nu ook zoveel mogelijk via de bibliotheek. Voor de twee internationale tijdschriften die de bibliotheek niet heeft hebben we nu een gedeeld abonnement met vrienden. Zo kwamen we op een contract dat we als gezin ondertekenden. Een contract om niets nieuws te kopen wat niet nodig is. Ondertekend door alle gezinsleden op 1 september 2022, met een tijdsduur van één jaar.

Wat is het moeilijkste, volgens iedereen? Cadeautjes! Want wat geef je als je niets nieuws wilt kopen?

Nu zijn we 6 maanden verder en hebben we niets nieuws gekocht? Dat niet, maar wel veel en veel minder dan voorheen. We kochten 3 paar nieuwe schoenen voor de pubers, 4 nieuwe studieboeken en nieuw ondergoed & sokken wanneer noodzakelijk. Tweedehands kochten we kleding, een koffiezetter en een grotere fiets. Wat is het moeilijkste, volgens iedereen? Cadeautjes! Want wat geef je als je niets nieuws wilt kopen? Voor grootouders is het makkelijk, je bakt een lekkere cake of je maakt chocolaatjes. Je kunt ook nog wel een beleving geven zoals een film kijken of een picknick in het park organiseren. Maar wat geef je een klasgenoot wiens lootje je trekt met Sinterklaas en alleen lipgloss op haar lijstje heeft staan of een neefje die 6 wordt en helemaal geen beleving wil met jou? Dus na een aantal maanden hebben we toch ook het geven van cadeautjes in de uitzonderingslijst opgenomen. Wanneer voeding of belevings-cadeaus niet op prijs worden gesteld zijn er mogelijkheden tot aanschaf van iets nieuws.

Het is een heel leerproces zo met ons allen. Ik merk dat het aanstekelijk werkt nu ze er mee begonnen zijn. Winkels als Action en Xenos zien ons niet meer. Verjaardagen zijn leuker, want we gaan nu wat ondernemen als gezin. Opa en oma zijn een dikke kilo aangekomen en ons huis loopt steeds meer op rolletjes. Want wat kapot is en niet echt nodig verdwijnt en daar komt niets voor terug. Gaat het perfect? Nee zeker niet, maar het geeft wel stof tot denken, actie en verantwoording nemen. Dat laatste is de allergrootste winst.

Deel dit artikel:

Facebook
Twitter
LinkedIn